Batik - obraz malowany woskiem. Malarstwo Bernadety Długosz–Włodarczyk

08.04. piątek, 17.30

Otwarcie wystawy pt: Batik - obraz malowany woskiem. Malarstwo Bernadety Długosz–Włodarczyk

Oprawa muzyczna: Julia Skowronek uczennica Szkoły Muzycznej I stopnia im. Stanisława Moniuszki
w Raciborzu. Utwory przeplatane będą wierszami Pani Bernadety Długosz – Włodarczyk
Prezentacja: historia i tworzenie batiku.
Galeria Oblicza. Wstęp wolny. Wystawa potrwa do 3 maja.

O AUTORCE
Bernadeta Długosz - Włodarczyk urodzona i zamieszkała w Raciborzu. Ukończyła Liceum Plastyczne im. J.Cybisa w Opolu, Studium Nauczycielskie - kierunek plastyka w Raciborzu, oraz Wydział Historyczno - Pedagogiczny na Uniwersytecie Opolskim. Jako nauczyciel plastyki pracowała w szkole podstawowej i w gimnazjum. Przez kilka lat prowadziła pracownię plastyczną w Raciborskim Domu Kultury. Należała do Grupy nauczycieli twórczych. Prowadziła warsztaty batiku dla dzieci i młodzieży, oraz dla dorosłych, między innymi na Zamku Piastowskim w Raciborzu i w Centrum Tradycji Tkackiej w Muzeum Ziemi Prudnickiej.

KILKA SŁÓW O BATIKU – HISTORIA
W egipskich grobowcach z V w. odkryto szczątki lnianych płócien pokrytych batikiem, a wykopaliska przeprowadzone w Chinach pokazały, że technika ta była tam znana już w VII w. Prawdopodobnie w XII lub XIII wieku sztuka batiku dotarła na wyspy Indonezji, gdzie została udoskonalona. Mieszkańcy Jawy wzbogacili technikę batiku o niezwykle ważny element: tjanting, rodzaj pióra ze zbiornikiem na wosk. Na początku XIX wieku wiele krajów europejskich rozpoczęło masową produkcję tkanin ozdabianych batikiem. Jawajczycy odpowiedzieli udoskonaleniem techniki i wprowadzeniem tjap, czyli miedzianego narzędzia podobnego do stempla, które umożliwiało rzemieślnikowi wybijanie na tkaninie całego wzoru, w przeciwieństwie do czasochłonnego rysowania za pomocą tjantingu. Ludy zamieszkujące Jawę doprowadziły technikę batiku na wyżyny sztuki i do dnia dzisiejszego pozostaje ona niezwykle ważnym środkiem wyrazu artystycznego oraz jedną z głównych gałęzi przemysłu na tej wyspie.

TECHNIKA
Technika batiku polega na uzyskiwaniu wzorów na tkaninie, najczęściej bawełnianej lub jedwabnej przez pokrywanie płótna gorącym woskiem. Używa się do tego pędzla, patyczka, szpatułki i tjantingu . Następnie tkaninę zanurza się w zimnej kąpieli barwiącej. Miejsca pokryte woskiem pozostają nie zabarwione. Po wysuszeniu zabarwionego płótna, można nałożyć kolejną warstwę wosku i ponownie barwić w ciemniejszym barwniku. Czynność tę powtarza się wielokrotnie . Przy krzepnięciu wosku tworzą się rysy, przez które przenika barwnik, dając charakterystyczne dla batików żyłkowanie (tzw. krakelury). Po wykonaniu projektowanego wzoru tkaninę prasuje się przez arkusze papieru. Czynność powtarza się aż do momentu usunięciu wosku z tkaniny.

O MOJEJ FASCYNACJI BATIKIEM
Pomimo tego, że technika batiku jest bardzo pracochłonna, to jednak sprawia dużą przyjemność i daje wiele satysfakcji z osiągniętych efektów. Pociąga mnie niepowtarzalność, oryginalność i niespodziewane efekty wizualne. Każdy batik jest jedyny - niemożliwe jest wykonaniedwóch identycznych prac, ponieważ za każdym razem wosk pęka w inny sposób, w innych miejscach. Technika batiku jest fascynująca ponieważ sprawia wiele niespodzianek nawet doświadczonemu wykonawcy.